atölye fatihleri

Günlük gazetelere göz gezdirmeye benzer bir şekilde geliştirdiğim blogları gezme alışkanlığımın birkaç uğrak noktasından biri Pino'cuğumun blogudur. Son yazısında her zamankinden farklı birşey oldu ve yayınlanmadan gördüğüm bir fotoğrafın onun elinde nasıl şirinleştiğini ve kenarına imza atılabilecek kadar esere dönüştüğünü gördüm. Ben bu düşüncelere kapılmış, he he ben de ordaydım, iç sesiyle yazısını okurken birden yazının sonunda Pino'nun bana seslenişiyle karşılaşmak tahmin edersiniz ki pek şaşırtıcıydı. Pino bende tam bir derste konuşurken öğretmene yakalanmışım etkisi yarattı :) Pino'nun seslenişine cevaben çok bekletmeden ben de kendi eserimin fotosunu az süsleyerek yolluyorum. Önce Pino'nunkine bakıp da benimkinde hayalkırıklığına uğrayanlardan şimdiden özür dilerim :D